Institute record of Unité d’Océanographie Chimique

Information

Type

Organization

Type

https://marineinfo.org/ns/institutes/types#Scientific

Name

Unité d’Océanographie Chimique

Name

Chemical Oceanograpy Unit@en

Acronym

ULG

Parent institute

Université de Liège; Faculté des Sciences; Département d'Astrophysique, Géophysique et Océanographie

Address

Quartier Agora, Allée du 6 Août, 19, 4000 Liège, Belgium

Location

latitude

50.5835997

longitude

5.5657058

Description @en

The Chemical Oceanography unit originates from the Oceanology laboratory and became an independent research unit within the department of Astrophysics, Geophysics and Oceanography in 1996. Later, the unit became part of the Freshwater and Oceanic Science Unit of Research (FOCUS). This research entity federates ten laboraties of the University of Liège working on oceanography and limnology and integrates multidisciplinary scientific expertise about aquatic systems. The research group studies biogeochemical cycles in oceans, coastal zones and estuaries, from tropical to polar environments, with an emphasis on greenhouse gases such as CO₂, CH₄, N₂O and dimethyl sulfide (DMS). Key events since the establishment of the group include a publication in the renowned journal 'Science' about CO₂ emission from European estuaries (Frankignoulle et al., 1998 - Science), a publication on the first synthesis of CO₂ fluxes in coastal environments (Borges, 2005 - Estuaries), a publication on the first estimates of gas exchange between sea ice and the atmosphere (Delille et al., 2007 - Limnology and Oceanography) and the first measurements of CO₂ fluxes by eddy-covariance on Antarctic sea ice. Within the marine and estuarine fields, this group performs research on the biogeochemistry of different systems, such as the Scheldt estuary, the Belgian coastal zone, the North Sea, the Bay of Biscay, Iberian coastal upwelling systems, the Mediterranean Sea, mangrove ecosystems, tropical estuaries, sea ice (Arctic and Antarctic) and the Southern Ocean. Biogeochemistry studies are also performed on coccolithophores, Posidonia oceanica meadows and macrophyte coastal habitats. The group also studies the effects of ocean acidification on marine biogeochemistry, the global synthesis of CO₂ fluxes in continental shelves and the global synthesis of CO₂ and CH₄ fluxes in estuaries. In the future, the Chemical Oceanography unit will continue to study greenhouse gases with a particular emphasis on establishing long-term time series. The research group collaborates with some renowned national and international universities and institutes such as the Vrije Universiteit Brussel, KU Leuven University, Université Libre de Bruxelles (Belgium), Bordeaux-I (France), the Royal Netherlands Institute for Sea Research (NIOZ) and the Dalhousie University (Canada). The research group also participates in several marine research projects, such as the European COCOS project (to improve the exchange of datasets between projects), CARBO-OCEAN (concerning an integrated assessment of marine carbon sources and sinks), PEACE (role of pelagic calcification and export of carbonate production in climate change) and the CANOPY project (to assess the potential role of the Southern Bight of the North Sea and the heavily polluted estuarine plumes, as sources or sinks of atmospheric carbon dioxide).

Description @nl

De unité d'Océanographie Chimique komt voort uit het laboratoire d'Océanologie en werd in 1996 een zelfstandige onderzoekseenheid binnen het département d'Astrophysique, Géophysique et Océanographie. Later werd de eenheid onderdeel van de Freshwater and Oceanic Science Unit of Research (FOCUS). Deze onderzoekseenheid verenigt tien laboratoria van de Université de Liège die zich bezighouden met oceanografie en limnologie en integreert multidisciplinaire wetenschappelijke expertise over aquatische systemen. De onderzoeksgroep bestudeert biogeochemische cycli in oceanen, kustzones en estuaria, van tropische tot polaire omgevingen, met de nadruk op broeikasgassen zoals CO₂, CH₄, N₂O en dimethylsulfide (DMS). Tot de belangrijkste gebeurtenissen sinds de oprichting van de groep behoren een publicatie in het gerenommeerde tijdschrift 'Science' over de CO₂-emissie van Europese estuaria (Frankignoulle et al, 1998 - Science), een publicatie over de eerste synthese van CO₂-fluxen in kustmilieus (Borges, 2005 - Estuaries), een publicatie over de eerste schattingen van gasuitwisseling tussen zeeijs en de atmosfeer (Delille et al., 2007 - Limnology and Oceanography) en de eerste metingen van CO₂-fluxen door eddy-covariantie op Antarctisch zee-ijs. Op marien en estuarien gebied verricht deze groep onderzoek naar de biogeochemie van verschillende systemen, zoals het Schelde-estuarium, de Belgische kustzone, de Noordzee, de Golf van Biskaje, upwellingsystemen aan de Iberische kust, de Middellandse Zee, mangrove-ecosystemen, tropische estuaria, zee-ijs (Arctisch en Antarctisch) en de Zuidelijke Oceaan. Er worden ook biogeochemische studies uitgevoerd op coccolithoforen, Posidonia oceanica-weiden en macrofyten in kusthabitats. De groep bestudeert ook de effecten van oceaanverzuring op de mariene biogeochemie, de globale synthese van CO₂-fluxen in continentale platen en de globale synthese van CO₂- en CH₄-fluxen in estuaria. In de toekomst zal de groep het onderzoek naar broeikasgassen voortzetten, met bijzondere nadruk op het opstellen van langetermijntijdreeksen. De onderzoeksgroep werkt samen met enkele gerenommeerde nationale en internationale universiteiten en instituten zoals de Vrije Universiteit Brussel, de KU Leuven, de Université Libre de Bruxelles (België), Bordeaux-I (Frankrijk), het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ) en de Dalhousie-universiteit (Canada). De onderzoeksgroep neemt ook deel aan verschillende mariene onderzoeksprojecten, zoals het Europese COCOS-project (ter verbetering van de uitwisseling van datasets tussen projecten), CARBO-OCEAN (betreffende een geïntegreerde beoordeling van mariene koolstofbronnen en -putten), PEACE (rol van pelagische verkalking en export van carbonaatproductie in klimaatverandering) en het CANOPY-project (ter beoordeling van de potentiële rol van de Zuidelijke Bocht van de Noordzee en de sterk verontreinigde estuariene pluimen, als bronnen of putten van atmosferisch kooldioxide).