Representatie stijgsnelheid en verhang Terneuzen-Hansweert in numerieke modellen: verkennende kalibratieoefening met NeVla model
Stark, J.; Plancke, Y. (2023). Representatie stijgsnelheid en verhang Terneuzen-Hansweert in numerieke modellen: verkennende kalibratieoefening met NeVla model. Versie 3.0. WL Rapporten, 22_069_1. Waterbouwkundig Laboratorium: Antwerpen. VII, 23 pp. https://dx.doi.org/10.48607/196 Part of: WL Rapporten. Waterbouwkundig Laboratorium: Antwerpen. , more | |
| Available in | Authors | | Document type: Project report
|
| Keywords | Hydraulics and sediment > Hydrodynamics > Water levels
Numerical modelling
ANE, Netherlands, Westerschelde [Marine Regions]; ANE, Netherlands, Westerschelde, Platen van Ossenisse [Marine Regions]
| | Author keywords | Delft3D; NeVla; Dwarsstroming |
| Project | Top | Authors | - Numerieke modellering stijgsnelheid Hansweert en verhang Terneuzen-Hansweert, more
|
| Abstract | In dit rapport wordt een kalibratieoefening gepresenteerd voor het (Delft3D) NeVla model waarin getracht wordt om door middel van aanpassingen in het bodemruwheidsveld de representatie van de belangrijkste indicatoren voor de sterkte van de dwarsstroming, i.e., het maximale verhang tussen Terneuzen en Hansweert en de maximale stijgsnelheid te Hansweert, te verbeteren. Uit een eerdere validatieoefening is namelijk gebleken dat het NeVla voorspelmodel zowel de sterkte van de dwarsstromingen zelf alsmede de waterstandsindicatoren niet goed representeert voor de hoogste springtijen.
De huidige kalibratieoefening toont aan dat het inderdaad mogelijk is de representatie van deze parameters te verbeteren door de ruwheid in de hoofdgeul (i.e., Gat van Ossenisse) en nevengeul (i.e., Middelgat) tussen Terneuzen en Hansweert te verlagen. De gemiddelde afwijking voor het maximale verhang tussen Terneuzen en Hansweert neemt dan af van 23 cm in de huidige NeVla configuratie naar 3-4 cm in enkele kalibratieruns en de afwijking van de maximale stijgsnelheid te Hansweert neemt af van 0,29 cm∙min-1 naar minder dan 0,05 cm∙min-1 in de meest optimale kalibratieruns. Een verlaging van de bodemruwheid in dit gebied leidt echter tot een overschatting van de getijslag verder opwaarts in het estuarium, waardoor extra aanpassingen aan het ruwheidsveld noodzakelijk zijn om de algehele modelprestatie op peil te houden. |
|
